Pokora na Sulejkowskiej
Między ulicą Tarnowiecką a Karczewską na Grochowie, znajduje się ulica Sulejkowska. Mówi się, że jej nazwa pochodzi od osadników, którzy przybyli na te tereny z miejscowości Sulejów. Ulica Sulejkowska, wytyczona na początku II Rzeczpospolitej, była jedną z głównych dróg dawnej osady Witolin.
Pierwsi mieszkańcy przybyli do tego miejsca z podwarszawskich stron w czasie, gdy rozpoczęła się parcelacja dóbr wiejskich wcielonych do Warszawy w 1916 roku. Pojawili się tu także rzemieślnicy, oficjaliści, kupcy z innych dzielnic. Wszyscy zachęceni niską ceną gruntów. Osiedlali się tu także przybysze ze wschodniego Mazowsza, ale także z Wielkopolski i Galicji, skuszeni możliwościami zarobków i kariery w Warszawie.
W okresie międzywojennym ulica Sulejkowska została po części zabudowana niedużymi murowanymi domami. To na ulicy Sulejkowskiej i sąsiadującymi z nią Kawczą i Łukowską można było znaleźć szyldy reklamowe z napisami: „Mydłem Majdego umyjesz każdego”, czy „Kupisz u Puchały, by ci nogi nie śmierdziały”.
Na rogu Sulejkowskiej i Mlądzkiej powstała piętrowa kamienica mieszkalna pod adresem ul. Sulejkowska 52. Budynek został wzniesiony około roku 1926. Nieznany jest architekt kamienicy. Przed wybuchem II wojny światowej kamienica należała do Aleksandry Rudolf, Kazimiery Skibińskiej i Henryka Fijałkowskiego. W 1945 r. budynek przeszedł na własność miasta na podstawie dekretu Bieruta. Ceglana kamienica posiadała kilka lokali mieszkalnych z wejściem od strony podwórka. Przed wojną w narożnym lokalu na parterze znajdował się sklep spożywczy. W późniejszym okresie drzwi wejściowe zostały zamurowane, a lokal przebudowano na mieszkanie.
Pokora na Sulejkowskiej
Podobnych kamieniczek w okolicy było kilka, ale to właśnie w kamienicy przy Sulejkowskiej 52, powyżej sklepu spożywczego, na pierwszym piętrze, w narożnym mieszkaniu z balkonem, urodził się i do około 1941 roku (także po wojnie do czasu małżeństwa) mieszkał przyszły znakomity aktor – Wojciech Pokora.
Rodzina, urodzonego 2 października 1934 r. Wojciecha Pokory, byłą związana z Grochowem. Jego rodzice marzyli o tym, by ich syn został inżynierem. Przyszły aktor ukończył Technikum Budowy Silników Samolotowych we Wrocławiu. Później zaczął pracować w FSO na Żeraniu. Montował Warszawę, jeden z pierwszych polskich samochodów. Razem z Jerzym Turkiem występował w przyzakładowym teatrze. W 1958 r. Wojciech Pokora ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (obecnie Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza).
Wojciech Pokora był bardzo krytyczny wobec siebie. Teksty do ról opanowywał często w drodze na plan filmowy. W swoim dorobku miał wiele niezapomnianych ról m.in. w filmach Poszukiwany, poszukiwana, Brunet wieczorową porą, Mąż swojej żony, C.K. Dezerterzy, Rejs, czy w serialu Alternatywy 4. Aktor zmarł 4 lutego 2018 r. w wyniku powikłań po udarze mózgu, którego doznał w grudniu 2017 r.
/om/
Źródło:
zbiory.cyfrowaetnografia.pl
FB/GRO. Atlas architektury Grochowa
Kronika Warszawy – wydanie z 2015 r.
Foto:
kamienica przy Sulejkowskiej – Google Maps
Wojciech Pokora, Warszawa. Teatr Dramatyczny – sztuka „Uczta morderców” – www.szukajwarchiwach.gov.pl – domena publiczna
Kąp się: dlaczego, gdzie, jak? 1938 r. – polona.pl – Biblioteka Narodowa – domena publiczna (reklama mydła Majde)
gazeta Mieszkaniec
Warszawski Lokalny Portal Informacyjny Mieszkaniec
