Alternatywa

– Pochłodniało – ni to stwierdził, ni to zapytał pan Eustachy Mordziak, kupiec bieliźniany, widząc swojego przyjaciela, Kazimierza Główkę, który w kurtce pojawił się na cotygodniowych zakupach na bazarze na pl. Szembeka.

– Tak jakby. Ale mówią, że za parę dni znów ma być 30 stopni.

Pan Kazimierz usiadł na ławce opodal straganu pana Eustachego. Rozmowa wyjątkowo im się dziś nie kleiła. W końcu nie wytrzymał pan Kazimierz:

– Siedzimy koło siebie, jak nie przymierzając tych trzech w przedziale pociągu.

– Dokąd jechali?

– Czy to ważne? Do Kołomyi. Nie o to chodzi.

– To, o co?

– Dwóch z nich to byli rabini, a jeden zwykły obywatel, po prostu. I właśnie ten obywatel po kilku godzinach nie wytrzymał i mówi: – Miałem nadzieję, że będę świadkiem rozmowy dwóch wybitnych umysłów, a tu cisza! Na co jeden rabi z politowaniem odpowiada: – Ja wiem wszystko, on wie wszystko, to o czym mamy rozmawiać?!

– Dobre, powiedział pan Eustachy, uśmiechając się dyskretnie. A wracając do pogody, to dobrze, że znów będą upały. W końcu lato niech latem będzie, zima zimą, a… niedziela niedzielą…

– Co pana nagle naszło z niedzielą?

– Bo widzi pan, panie Kazimierzu, u nas na bazarze wielka debata się toczy – handlować w niedzielę, jak chce zarząd, czy nie – jak chcą kupcy.

– Raczej, jak nie chcą…

– Fakt, nie chcą. Prawie.

– Co prawie?

– Prawie nikt nie chce. Bo są tacy, co im nie przeszkadza.

– I na czym stanęło? Wojna?

– Otóż nie. Otrzeźwienie przyszło i ten, kto będzie chciał w niedzielę handlować, będzie mógł, a ten, co nie będzie chciał, nie będzie musiał.

– I bardzo dobrze, powiem panu.

– Mnie się też podoba. Przymusu w ogóle nie powinno być.

– Panie Eustachy – jakby w ogóle nie było przymusu, to każdy robiłby, co by chciał. Poza tym, jakie bezrobocie by z tego było…

– Co tu bezrobocie ma do rzeczy?

– Znasz pan takie pojęcie, jak „aparat przymusu”?

– No, znam.

– Właśnie. I wyobraź pan sobie, że każdy może robić, co chce. To, co ma robić nasza dzielna załoga z komisariatu na Grenadierów? Przecież to „aparat przymusu” jest, jak by nie patrzył.

– Oj, tam. To miłe chłopaki są.

– To tym bardziej szkoda jakby się po ulicach bez celu wałęsali. Skoro wszystko byłoby wolno, to oni żadnej interwencji podjąć by nie mogli.

– Tak, to też do kitu.

– Otóż właśnie. Jakaś alternatywa być musi.

– Znaczy?…

– Znaczy, to wolno, a tego nie wolno, to rób, ale tego nie… Ryzyk-fizyk. Wybieraj!

– Mówiąc szczerze, nie do końca rozumiem.

– Wytłumaczę na przykładzie. Przychodzi do swojego przewodnika duchowego pan Saganowicz.

– Powiedz mi mój drogi rebe, co to jest alternatywa – takie słowo usłyszałem dziś w telewizorze.

– Wyobraź pan sobie, panie Leopoldzie – mówi przewodnik, że długim staraniem i ciężkim mozołem dorobiłeś się pan dobrze prosperującej farmy kur.

– Wyobraziłem sobie.

– I pewnej nocy przychodzi straszna powódź. Całą farmę, dorobek twojego życia i źródło twej radości szlag trafia. Wszystkie kury spłynęły z nurtem precz.

– I, co? Gdzie tu alternatywa?

– Kaczki, mój drogi Leopoldzie. Kaczki…

 

Szaser

error: Zawartość chroniona prawem autorskim!! Dbamy o prawa: urzędów, instytucji, firm z nami współpracujących oraz własne. Potrzebujesz od nas informacji lub zdjęcia? Skontaktuj się redakcja@mieszkaniec.pl
Skip to content