Młode kea w warszawskim ZOO
Miejskiemu Ogrodowi Zoologicznemu w Warszawie przybyła dwójka lokatorów. To młode kea (Nestor notabilis). Ten nowozelandzki gatunek papugi jest niezwykle ciekawy. Ptaki te bowiem bardziej przypominają orły czy jastrzębie niż papugi – może nie z wyglądu, ale z zachowania.
Młode kea, o których mowa, to tegoroczny przychówek warszawskich papug tego gatunku. Pisklęta wykluły się pod koniec marca. Niech nikogo nie dziwi, że te egzotyczne ptaki przystąpiły do lęgów, gdy w naszym kraju jest jeszcze tak zimno. W ptaszarni stołecznego ZOO mają zapewnione odpowiednie warunki do życia i rozmnażania. Poza tym w ich ojczyźnie, czyli na Nowej Zelandii wcale nie jest tak ciepło, jakby się mogło wydawać (choć archipelag położony jest w pobliżu Australii na Oceanie Spokojnym).
Papugi kea
Kea lub inaczej nestor kea (Nestor notabilis) to – jak wspomnieliśmy – bardzo niezwykły gatunek papugi. Dlaczego? Przede wszystkim ze względu na swoje upodobania kulinarne.
W powszechnym przekonaniu papugi żywią się ziarnem i owocami, jednak kea gustują w mięsie! Więcej, są aktywnymi łowcami, polującymi na ssaki i inne ptaki. Zarejestrowano nawet ataki kea na owce (papugi wydziobywały tłuszcz z grzbietów tych zwierząt, nie zabijając ich wcześniej, choć poranione owce w większości i tak padały).
Kea nie gardzą również padliną. Tak naprawdę jednak są one wszystkożerne. Prócz mięsa, jedzą owoce, liście, korzenie, nasiona, kwiaty, owady, a nawet ludzkie pożywienie (w tym odpady wyrzucane na śmietniki).
Papugi te są dużymi ptakami. Długość ich ciała wynosi około 46 cm, rozpiętość skrzydeł dochodzi do około 90 cm, a masa ciała to 800-1000 g. W upierzeniu dominuje barwa oliwkowo-zielona (nie ma różnic w ubarwieniu między samcami a samicami). Najbardziej charakterystyczną cechą kea, która od razu rzuca się w oczy, jest ich potężny dziób – duży, silny, zakrzywiony i bardzo ostry doskonale sprawdza się jako narzędzie do przecinania skóry zwierząt.
Papugi kea żyją wyłącznie na Nowej Zelandii. Niestety liczebność żyjących na wolności osobników szybko spada. Dość często spotkać je można w ogrodach zoologicznych, choć tylko w nielicznych się rozmnażają. W warszawskim ZOO ta sztuka udaje się od 3 lat. /jn/
Źródło: Warszawkie ZOO, Wikipedia
Zdjęcie poglądowe, źródło Pixabay.com
