– Z drugiej strony – kontynuował pan Eustachy – nie ma co narzekać. Popatrz pan, co się teraz na Karaibach dzieje. Deszcze zalewają ulice, wichura domy kładzie… Jak las w Rytlu u nas. Tylko, że tu wicher i zawierucha silniejsze były…

Gdy pan Kazimierz Główka usiadł obok swojego kolegi, kupca na bazarze Szembeka, Eustachego Mordziaka, ten od razu zauważył, że prawa noga pana Kazimierza drga nerwowo, i że w żaden sposób pan Kaziu nie może jej opanować.

– Wprowadzę opłatę konsumencką – na bazar będzie można wchodzić za biletami.
I wtedy kupcy też będą mieli jak górnicy. Im jest lepiej i nam też będzie. Pokonamy paradoks!

Dziwne, bo bardzo, ale to bardzo często parkują tam samochody, które nie mają żadnych urzędowych, obowiązkowych symboli – na szybie czy za szybą, że samochód służy osobie niepełnosprawnej. Ani razu nie zauważyłem, żeby ochroniarz sprawdzał prawo do parkowania …

– No i właśnie, panie Eustachy, nasi urzędnicy nie wiedzą za cholerę, co z tym robić. Plan przestrzennego zagospodarowania dla tej okolicy rysuje się już 10 lat bez mała i końca nie widać. W międzyczasie co chwilę coś ze „Ściany Wschodniej” wypada.

– Moja żona już od jakiegoś czasu obchodzi 25 plus VAT. A ponieważ i ja swoje lata mam, to dobrze wiem, że o takie rzeczy pytać nie tylko nie wypada, ale i sensu nie ma, bo w sprawie własnej metryki kobiety nigdy prawdy nie powiedzą.

– Witam, witam – pan Kazimierz Główka, jak zwykle ucieszył się na widok swojego kolegi, kupca z bazaru na placu Szembeka. Tym razem nie tak łatwo było pana Eustachego Mordziaka znaleźć, a to z tego powodu, że plac targowy zapełniony jest straganami bardziej, niż kiedy indziej.

No popatrz pan – nie dość, że jemy już cypryjskie kartofle, hiszpańskie truskawki, chilijskie winogrona,
to jeszcze włoskie sery i wina na naszym Szembeku kupować będziemy.

Owszem, są ludzie, którzy kupują niewiele, bo na wiele ich nie stać.
Ale ogólnie kupują. Popatrz pan tylko na tę nową galerię. Europa!

– Flauta, panie Eustachy, nie ma co… – Pan Kazimierz Główka zdawał sobie sprawę, że to nie jest konstatacja miła dla pana Eustachego Mordziaka, kupca bieliźnianego z bazaru „Szembeka”. Nie zwykł jednak mówić, że coś jest białe, jak było zdecydowanie czarne…