Mały leniuchowiec w ptaszarni
Miejski Ogród Zoologiczny w Warszawie ma nowego mieszkańca. To mały leniuchowiec dwupalczasty. Maluch urodził się 22 grudnia i jest czwartym dzieckiem pary Amy i Paavo oraz piątym leniuchowcem urodzonym w warszawskim ZOO. Jego płeć nie jest jeszcze znana.
Mały leniuchowiec dwupalczasty mieszka razem z rodziną w ptaszarni. Teraz cały czas spędza kurczowo uczepiony matczynego brzucha. Będzie tak przez nią noszony przez najbliższe pięć, osiem miesięcy. Powoli jednak zacznie ją opuszczać i próbować innego pokarmu niż mleko. Samodzielny stanie się, gdy osiągnie rok życia.
Leniwy jak leniwiec
Leniuchowiec dwupalczasty, zwany również leniwcem dwupalczastym (Choloepus didactylus) to zwierzę naprawdę niezwykłe. Polska nazwa gatunkowa doskonale odzwierciedla jego zachowanie i temperament. Żadne inne zwierzę poza nim i jego najbliższymi krewniakami, czyli innymi gatunkami leniwców, nie porusza się tak wolno. I do tego chodzi do góry nogami!
Ojczyzną leniuchowców dwupalczastych są tropikalne lasy Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie zwierzęta żyją wśród koron drzew. Ich łapy, zaopatrzone są w dwa palce, zakończone potężnymi, hakowato wygiętymi pazurami (stąd drugi człon nazwy gatunkowej), dzięki którym mogą trzymać się gałęzi bez wysiłku, zwisając grzbietem w dół. Warto również wiedzieć, że sierść tych zwierząt rośnie w odwrotnym kierunku niż u innych ssaków, czyli w stronę grzbietu, a nie brzucha. Jest to przystosowanie do życia do góry nogami – gdy pada (a w tropikalnych lasach często się to zdarza) woda bez problemu spływa z ciał zwierząt.
Długa sierść leniwców jest brązowa, jednak w naturze często ma… zielony odcień! Tę niezwykłą barwę włosy zwierząt zawdzięczają… glonom, które na nich rosną. Mało tego, prócz glonów, w futrze leniuchowców bytują na stałe 4 gatunki chrząszczy i 9 gatunków motyli. Inną ciekawostką jest to, że zwierzęta te mają ekstremalnie wolny metabolizm. Jest to skutkiem niskokalorycznej diety – jedzą głównie liście i pędy drzew. Z wolnym metabolizmem wiąże się również niska temperatura ich ciał – od 30 do 34 °C, która waha się nieznacznie w zależności od temperatury otoczenia.
Leniuchowce dwupalczaste niemal całe swoje życie spędzają w koronach drzew. Na ziemię schodzą bardzo rzadko. Nie są zresztą przystosowane do sprawnego poruszania się po ziemi. Dlatego bardziej pełzają niż chodzą. Co ciekawe, potrafią doskonale pływać! Nie dość, że w wodzie poruszają się 3 razy szybciej niż na lądzie, to jeszcze są wstanie nurkować wstrzymując oddech nawet na 40 minut!
Zaloty leniwców
Trwają nawet… 40 godzin. Po 263 dniach, samica rodzi jedno młode w pozycji w jakiej normalnie przebywa na drzewie, czyli do góry nogami.
Krewniacy leniwca dwupalczastego
Leniuchowce dwupalczaste zaliczamy do rodziny leniuchowcowatych, do której należy jeszcze leniuchowiec krótkoszyi. Ich bliskimi krewniakami są: leniwiec grzywiasty, leniwiec karłowaty, leniwiec pstry i leniwiec trójpalczasty, należące do rodziny leniwcowatych. Wszystkie leniwce i leniuchowce zalicza się do rzędu szczerbaków (Xenarthra). Polska nazwa tej grupy taksonomicznej wywodzi się stąd, że jej przedstawiciele mają silnie zredukowane uzębienie. /jn/
Źródła: Miejski Ogród Zoologiczny w Warszawskie, Wikipedia.org; Zdjęcie: M. Jezierski, wolontariusz Warszawskiego ZOO
