Remont kamienicy przy ul. Francuskiej 38
Kamienica przy ul. Francuskiej 38 to wzorcowy przykład modnego w ostatnich latach II Rzeczypospolitej prądu architektonicznego określanego jako Styl 37.
Brak remontu kamienicy przy ul. Francuskiej 38 przez 85 lat jest obecnie wyzwaniem dla konserwatorów zabytków, choć plusem jest to, że kamienica posiada oryginalne wykończenie. Niestety stan elewacji jest zły. Wspólnota mieszkaniowa prace naprawcze prowadzi etapami. W tym roku rozpoczęto remont elewacji frontowej, a dotacja miasta na te prace wyniosła 44 106 zł.
Postrzeliny zostają
W trakcie czyszczenia powierzchni odkryto ślady po kulach z okresu II wojny światowej.
Po czyszczeniu na powierzchni kamienia odkryto ślady po kulach, pamiątce ostatniej wojny. Dziury w tynkach zostały w przeszłości wypełnione cementem. Niestety obecnie widoczne są jako ciemne plamy na całej powierzchni elewacji. W trakcie tegorocznych prac większość z nich zostanie scalonych kolorystycznie. Zdecydowano o pozostawieniu świadków historii w tynku po prawej stronie okna pierwszego piętra i na całej powierzchni okładziny kamiennej na parterze budynku – czytamy w komunikacie urzędu miasta.
Budynek pojaśniał
Okładzina elewacji, wykonana z piaskowca, została oczyszczona z czarnej patyny. Dzięki temu bardziej widać nieczytelne jak dotąd detale – kamienne parapety, czy glify okienne ozdobione dekoracyjnym ryflowaniem.
Większość tynków szlachetnych na elewacji kamienicy udało się zachować. Po wyczyszczeniu metodą strumieniowo-ścierną na sucho przywrócono im pierwotny wygląd. Niestety część uległa uszkodzeniu wskutek zaciekania wody opadowej i nieszczelności obróbek blacharskich.
Opracowanie technologii odtworzenia tynku szlachetnego, jak najbardziej zbliżonego do tynku historycznego, jest największym wyzwaniem dla konserwatorów.
Kamienica przy ul. Francuskiej 38
Kamienica przy ul. Francuskiej 38 powstała w latach 1938-39. Zaprojektował ją Jerzy Woyzbun, który zdobywał doświadczenie w pracowni mistrza Bohdana Pniewskiego. Zastosowana okładzina z ciosanego piaskowca, niewielka ilość okien od frontu, masywność ścian to nawiązanie do domu własnego Pniewskiego znajdującego się przy al. Na Skarpie 27 (Muzeum Ziemi PAN). W środku znajdowało się 5 funkcjonalnych 2- i 3-pokojowych mieszkań. Budynek posiada pion klatkowy, tzw. „okno-termometr”, który tworzy szklane przebicie ściany wydzielone poziomymi framugami i szprosami. Tuż przed wybuchem II wojny światowej budynek należał do rodziny budowniczego Maksymiliana Dudryka i rodziny Darlewskich. 13 czerwca 1979 r. obiekt został wpisany do rejestru zabytków.
Piękno Stylu 37
Styl 37 to „miękki modernizm” łączący cechy prostokątnego modernizmu z formami art-deco. Styl 37 to połączenie funkcjonalizmu z elementami dekoracyjnymi. Dobrze widać to łączenie właśnie w kamienicy przy Francuskiej w formie falującej, fortepianowej ściany licowanej rustykalnym kamieniem i ozdobnymi, kutymi, stalowymi kratami okiennymi.
/OM/
Foto: BSKZ
