Światowy Dzień Żyrafy
21 czerwca obchodziliśmy Światowy Dzień Żyrafy. To najwyższe ze współcześnie żyjących zwierząt. Posiada też najdłuższą szyję (proporcjonalnie do wielkości ciała) ze wszystkich żywych istot. Nic więc dziwnego, że postanowiono uczcić to afrykańskie zwierzę w najdłuższy dzień roku!
Żyrafa – najbardziej niezwykłe zwierzę Afryki
Żyrafa – w języku suahili zwana jest twiga. To niewątpliwie jedno z najbardziej niezwykłych zwierząt na świecie. Gdy pierwsi europejski podróżnicy opowiadali o długoszyich zwierzętach, mało kto dawał wiary ich słowom. Przecież takie stworzenie nie ma prawa istnieć! – twierdzono. Oczywiście mówiąc o Europie, mamy na myśli Europę w czasach nowożytnych. Istnieją bowiem dowody na to, że żyrafy sprowadzano do Starożytnego Rzymu, ku uciesze gawiedzi.
Jak już wspomnieliśmy, żyrafy są najwyższymi zwierzętami, które obecnie żyją na naszej planecie. Ich wysokość często przekracza 5 metrów (najwyższy znany samiec mierzył 5,88 m), a waga 1 tonę (najcięższy znany samiec ważył 1 930 kg).
Oczywiście zwierzęta te najbardziej znane są ze swojej szyi, której długość może dochodzić do 2 metrów. Tak naprawdę do właśnie dzięki niej żyrafy są najwyższymi lądowymi ssakami. Co ciekawe, mają one tylko 7 kręgów szyjnych, czyli dokładnie tyle samo, co większość ssaków. Różnica tkwi w długości tych kręgów. Każdy z nich mierzy około 28 cm, czyli jest kilkanaście razy dłuższy (w porównaniu do wielkości ciała) niż na przykład krąg szyjny człowieka.
Tak długa szyja jest bardzo przydatna podczas żerowania. Dzięki niej żyrafy mogą zbierać liście, znajdujące się na wierzchołkach drzew, które są niedostępne dla innych afrykańskich roślinożerców. Z drugiej jednak strony ta długa szyja w połączeniu z długimi przednimi kończynami, utrudnia zwierzęciu schylanie się. Budowa anatomiczna żyraf sprawia, że gdy chce się ona schylić, np. by napić się wody, musi szeroko rozstawić przednie nogi i ugiąć je w kolanach. Stworzenia te piją jednak rzadko, zwykle co kilka dni.
Co ciekawe, samce żyraf używają swoich szyi do walk. Podczas takich rywalizacji, zwierzęta uderzają się nimi wzajemnie. Dodatkowym orężem w tych walkach są tzw. ossikony, czyli wyrostki kostne, przypominające rogi. Inną ciekawostką jest to, że tętnice szyjne, doprowadzające krew do głowy i mózgu, wyposażone są w specjalne zastawki, które ułatwiają pompowanie krwi na taką wysokość.
Kolejnym interesującym szczegółem anatomicznym żyraf jest ich język. Jest niebieski i może mieć nawet 50 cm długości (jak widać u tych stworzeń wszystko jest długie). Dzięki tak długiemu językowi może zrywać liście nawet z gałęzi kolczastych akacji. To ulubiony pokarm tych ssaków. Poza tym chętnie jedzą młode pędy, owoce i kwiaty, a od czasu do czasu kości innych zwierząt (w ten sposób uzupełniają niedobór fosforu i wapnia w organizmach). Długiego języka zwierzęta te używają również do czyszczenia nosa i oczu.
Obecnie na wolności żyje około 92 000 żyraf. Ich systematyka jest przedmiotem sporów. Według jednej kwalifikacji wyróżnia się 9 podgatunków, według innej 4 gatunki, które dzielą się na podgatunki. W warszawskim ogrodzie zoologicznym możemy podziwiać żyrafy Rothschilda (Giraffa camelopardalis rothschildi), zaliczane do gatunku żyraf północnych.
Najbliżej spokrewnionym z żyrafą gatunkiem jest okapi leśne, który żyje w gęstych lasach Afryki Środkowej i na pierwszy rzut oka przypomina połączenie żyrafy z zebrą (na zdjęciu poniżej). /jn/
Źródło: Warszawskie ZOO, National Geografic Polska
