Uwaga wścieklizna! Szczepienia ochronne lisów w warszawskich lasach
Od 11 września do 3 października 2021 odbyła się akcja szczepienia lisów w Województwie Mazowieckim. Działania objęły między innymi warszawskie lasy. Lekarze weterynarii apelują, by pilnować domowe psy i koty, i nie dotykać wyłożonych szczepionek przeciw wściekliźnie!
Szczepionka przeciw wściekliźnie tylko dla lisów!
Co prawda tegoroczna, jesienna akcja szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie już się zakończyła, jednakże wyłożona szczepionka przeciw wściekliźnie jest aktywna przez około 2 tygodnie. Istnieje więc prawdopodobieństwo tego, że niektóre z rozprowadzonych leków nadal mogą być aktywne!
Rozprowadzana w podwarszawskich lasach szczepionka przeciw wściekliźnie przeznaczona jest wyłącznie dla lisów i na nie tylko działa! Dlatego Mazowiecki Wojewódzki Lekarz Weterynarii oraz Powiatowi Lekarze Weterynarii apelują, by psy wyprowadzać wyłącznie na smyczy, a kotów nie wypuszczać z domu. Powinniśmy stosować się do tych zaleceń co najmniej przez dwa tygodnie od zakończenia akcji szczepienia lisów.
Teoretycznie szczepionka przeciw wściekliźnie dla lisów nie powinna zaszkodzić naszym domowym zwierzętom, takim jak psy czy koty. Mimo to w przypadku kontaktu naszego pupila z lekiem, powinniśmy zgłosić się z nim do lekarza weterynarii. Zawsze bowiem istnieje ryzyko powikłań po zażyciu szczepionki przez zwierzę domowe.
Odwiedzając gabinet weterynaryjny w takich przypadkach, informujemy ponadto odpowiednie służby o tym, że na danym terenie szczepionka dla lisów została naruszona. A jeśli lis wyczuje zapach kota lub psa, może już leku nie dotknąć. To samo stać się może, gdy wyczuje zapach człowieka. Dlatego wyłożonych leków nie powinniśmy dotykać!
Pamiętajmy, by nie ruszać szczepionek przeciw wściekliźnie dla lisów! W przypadku kontaktu z lekiem powinniśmy dokładnie umyć mydłem i ciepłą wodą ręce i twarz oraz zgłosić się do lekarza!
Akcje szczepienia lisów przeciw wściekliźnie
Szczepienia lisów przeciw wściekliźnie odbywają się na podstawie Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. (Dz. U. Poz. 1737). Są one ważnym elementem zwalczania te groźnej choroby, tak samo jak obowiązkowe szczepienia psów.
Szczepionka przeciw wściekliźnie dla lisów jest lekiem doustnym. Ma postać krążka o zielonobrązowej barwie oraz intensywny rybi zapach, który wabi lisy i zachęca je do zjedzenia leku (dlatego szczepionka dla lisów kusi również psy i koty).
Lek rozkładany jest ręcznie lub zrzucany z samolotu. Nie tylko w lasach, ale też na polach i łąkach. Obszar działań nie obejmuje akwenów wodnych i terenów zabudowanych.
Wścieklizna – śmiertelna choroba ludzi i zwierząt
Wścieklizna to jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych, która zagraża zarówno ludziom, jak i zwierzętom. Według World Health Organization (WHO) aż 40% ofiar wścieklizny to dzieci poniżej 15. roku życia, a każdego roku na świecie umiera około 60 tysięcy ludzi.
Wścieklizna występuje na całym świecie, w tym oczywiście w Polsce. W 2021 roku na terenie naszego kraju zarejestrowano 43 przypadki wścieklizny u zwierząt innych niż nietoperze. Aż 41 przypadków zakażeń dotyczyło Województwa Mazowieckiego, a dokładniej tych obszarów, które od 2019 r. nieobjęte były szczepieniami doustnymi przeciwko wściekliźnie lisów wolno żyjących (stan na 19 sierpnia).
Powinniśmy wiedzieć, że wścieklizna jest chorobą ssaków. Nie zarazimy się nią od ptaka czy gada. W Europie głównymi nosicielami tej choroby są właśnie lisy! Ale roznosić mogą ją także inne zwierzęta, np. jenoty, kuny, łasice czy nietoperze. Jeśli chodzi o zwierzęta domowe, to roznosicielami wścieklizny są przede wszystkim psy. Jednakże w krajach, w których obowiązują szczepienia psów przeciw wściekliźnie, choroba ta rzadko już występuje wśród naszych szczekających pupili.
Jak się uchronić przed wścieklizną?
Walka z wścieklizną to przede wszystkim profilaktyka, w której główną rolę grają szczepienia profilaktyczne przeciw wściekliźnie. Dlatego szczepimy lisy! Dlatego też obowiązkowo musimy szczepić psy. I dlatego powinniśmy też szczepić przeciw wściekliźnie koty, choć w naszym kraju nie ma takiego obowiązku. Zaleca się także szczepić przeciw wściekliźnie domowe fretki, które także są zagrożone tą chorobą.
Jeśli chcemy uchronić się przed wścieklizną, musimy ponadto zachować ostrożność w kontaktach z obcymi, nieznanymi zwierzętami, zwłaszcza ze zwierzętami dzikimi. Pamiętajmy, że choroba zmienia zachowanie. Dzikie zwierzęta unikają kontaktu z ludźmi, jednak pod wpływem działania wirusa wścieklizny na mózg, dzikie zwierzę przestaje bać się ludzi i chętnie się do nich zbliża. W żadnym przypadku nie powinniśmy dotykać takiego stworzenia, nawet jeśli jest nim słodka sarenka!
Wścieklizna roznosi się przez ślinę i inne płyny ustrojowe. Jeśli więc zostaniemy ugryzieni przez nieznane nam zwierzę, powinnyśmy natychmiast zgłosić się do lekarza, wcześniej dokładnie przemywszy ranę wodą z mydłem oraz zdezynfekowanie rany silnymi preparatami! Powinniśmy zrobić to zawsze, gdy zaistniało ryzyko naszego zakażenia się tą chorobą. Wścieklizną możemy zakazić się także, gdy chore zwierzę obślini naszą zranioną skórę, spojówki lub błony śluzowe. Odnotowano też przypadki zakażenia się wścieklizną poprzez wdychanie powietrza, w którym unoszą się wirusy wścieklizny, ale dotyczą one ludzi przebywających w jaskiniach z nietoperzami.
Wścieklizna jest chorobą śmiertelną! Po wystąpieniu objawów choremu nie można już pomóc. Jedynym sposobem ratunku jest jak najszybsze podanie szczepionki po sytuacji, w której mogło dojść do zakażenia, np. po pogryzieniu przez zwierzę!
