Warszawa pamięta o Baczyńskim
22 stycznia przypada 100. rocznica urodzin Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Sejm ustanowił 2021 r. rokiem warszawskiego poety.
Krzysztof Kamil Baczyński należał do grona najbardziej znanych polskich poetów okresu wojennego. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. pokolenia Kolumbów, żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego.
W Warszawie jest wiele miejsc upamiętniających tę wybitną postać. W dzielnicy Śródmieście znajduje się ulica Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Jego imieniem nazywane są szkoły m.in. Szkoła Podstawowa nr 381 czy LVIII Liceum Ogólnokształcące w Warszawie.
Tablice na pamiątkę Krzysztofa Kamila Baczyńskiego umieszczone są na kamienicy przy Bagatela 10, na ścianie pałacu Blanka przy ulicy Senatorskiej 14 i na budynku przy ul. Hołówki 3. Na podwórku między blokami Waszyngtona 37, 39 i Kinowa 24 znajduje się kamienna róża opatrzona inskrypcją “Kamilowi Baczyńskiemu 1979”.
Wydarzenia rocznicowe
Z okazji 100 rocznicy urodzin Krzysztofa Kamila Baczyńskiego Wawerskie Centrum Kultury przygotowało 22 stycznia o godz. 16.00 projekcję online filmu “100 rocznica urodzin Krzysztofa Kamila Baczyńskiego”, a o godz. 17.00 wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego przeczyta Adam Tkaczyk (live streaming).
23 stycznia w godzinach 10.00–15.00 Urząd Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy organizuje grę miejską „Szczęśliwe drogi” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.
Warszawski poeta
Krzysztof Kamil Baczyński urodził się w Warszawie. Jego ojciec, Stanisław Baczyński, był pisarzem, krytykiem literackim i historykiem literatury; natomiast matka, Stefania z domu Zielańczyk – nauczycielką. Pochodził z rodziny o głębokich korzeniach patriotycznych. Jego dziadek był uczestnikiem powstania styczniowego, ojciec żołnierzem Legionów Polskich
i kapitanem piechoty Wojska Polskiego. Od najmłodszych lat rodzice wpajali mu wartości patriotyczne i uczyli miłości do ojczyzny.
Krzysztof Kamil Baczyński po ukończeniu w 1939 roku Liceum im. Stefana Batorego studiował filologię polską na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Marzył o karierze grafika lub ilustratora, niestety wybuch wojny uniemożliwił mu podjęcie studiów w Akademii Sztuk Pięknych.
Jego twórczość literacka w główniej mierze była poświęcona okrucieństwu II wojny światowej. W czasie okupacji wydawał tomiki wierszy pod pseudonimem Jan Bugaj. Jego utwory były drukowane przez prasę podziemną. Pisał w imieniu swoim i całego swojego pokolenia, poruszając również tematy uniwersalne i ponadczasowe.
Poległ w czwartym dniu powstania w pałacu Blanka na pl. Teatralnym w wieku zaledwie 23 lat. Pochowany tymczasowo na dziedzińcu ratusza, po wojnie ekshumowany na Cmentarz Wojskowy na Powązkach (kw. A22 rz. 2 gr. 25). /um/
