Wiwat Niepodległa!
11 listopada 1918 r. Polska odzyskała niepodległość po 123 latach nieobecności na mapie Europy. Wytrwały i ofiarny naród polski nie poddał się niewoli, politycznym represjom, rusyfikacji, germanizacji, zsyłkom na Syberię i dalej walczył o wolność pomimo krwawo tłumionych powstań narodowych.
Polacy nigdy nie porzucili marzeń o odzyskaniu niepodległości. Dotyczyło to zarówno elit, jak również zwykłych obywateli, chłopów i robotników. Polska świadomość narodowa była im wszczepiana od dziecka, a nadzieja na odzyskanie niepodległości pojawiła się na przełomie XIX i XX w.
W 1908 r., we Lwowie, Józef Piłsudski założył Związek Walki Czynnej. Na terenie Galicji zaczęły powstawać organizacje paramilitarne, które miały prowadzić wojskowe przeszkolenie młodzieży, a także przygotować ją do walki o niepodległość. Polacy prawo do własnego państwa zaczęli wyraźnie demonstrować już na początku I wojny światowej.
6 sierpnia 1914 r. Piłsudski, na czele kompanii kadrowej, przekroczył granicę austriacko-rosyjską i z bronią w ręku wkroczył na teren zaboru rosyjskiego.
Józef Piłsudski, 11 listopada 1918 r., został uwolniony z twierdzy w Magdeburgu i przejął z rąk Rady Regencyjnej władzę wojskową, a po trzech dniach cywilną. Jako naczelny wódz armii polskiej mógł zakomunikować powrót Polskiej Rzeczypospolitej Odrodzonej i Niepodległej na mapę świata. Po 123 latach Polska stała się państwem suwerennym.
Jak wiadomo Józef Piłsudski nie był jedynym ojcem Polski Niepodległej. Mężami stanu byli: Roman Dmowski, Ignacy Jan Paderewski, gen. Józef Haller, Ignacy Daszyński, Wincenty Witos i Wojciech Korfanty. Ci wielcy Polacy wywodzili się z różnych środowisk społecznych. Mieli różne poglądy polityczne, ale mieli wspólny cel jakim było odbudowanie Polski.
– Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysły kordony. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze. […] Kto tych krótkich dni nie przeżył, kto nie szalał z radości w tym czasie wraz z całym narodem, ten nie dozna w swym życiu najwyższej radości – opisywał ówczesny premier Jędrzej Moraczewski.
11 listopada
Dzień 11 listopada został ustanowiony Świętem Niepodległości w na mocy ustawy z dnia 23 kwietnia 1937 r. o Święcie Niepodległości. Święto zostało zniesione po II wojnie światowej – w 1945 r. Przywrócono je ustawą z dnia 15 lutego 1989 r.
Czym jest niepodległość?
Ujmując rzecz encyklopedycznie, suwerenność to niezależność jednego państwa od innych narodów w sprawach wewnętrznych – czyli wykonywania zwierzchnictwa terytorialnego oraz prawa do normowania stosunków wewnętrznych, a także w kwestiach zewnętrznych – czyli zdolności do samodzielnego, niezależnego występowania w stosunkach międzynarodowych. Definicja wydaje się być prosta, a dla Polek i Polaków ma wyjątkowe znaczenie.
Obecnie cieszymy się faktem, że żyjemy w wolnym kraju i możemy, jako naród, decydować o sobie, o swoim otoczeniu. Możemy swobodnie się wypowiadać, a w wyborach decydować o tym, kto będzie rządzić naszym państwem.
/jp/
Foto: wikipedia.org/Rząd 1918/Album zjednoczenia. Pamiątka piętnastolecia odzyskania niepodległości, 1934, s. 11
Źródło informacji zawartych w artykule: niepodlegla.gov.pl
gazeta Mieszkaniec, Warszawski Lokalny Portal Informacyjny Mieszkaniec, warszawskie informacje
