Nowy Honorowy Obywatel Warszawy
Na Zamku Królewskim w niedzielę 31 lipca odbyła się uroczysta sesja Rady Warszawy. Tytuł honorowego obywatela stolicy otrzymał prawnik, b. pierwszy prezes Sądu Najwyższego prof. Adam Strzembosz.
Sesja była częścią programu obchodów 72. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego. W obchodach nie wzięli udziału radni Prawa i Sprawiedliwości.
W uroczystości uczestniczyli powstańcy. Obecni byli m.in. Anna Maria Anders, pełnomocnik premiera ds. dialogu międzynarodowego oraz część stołecznych radnych, bez reprezentacji PiS.
W połowie czerwca br. Rada Warszawy zdecydowała o przyznaniu w tym roku tytułu honorowego obywatela prof. Adamowi Strzemboszowi. Radni odrzucili kandydaturę architekta i przedsiębiorcy Krzysztofa Tyszkiewicza, którą zgłosiła Rada Dzielnicy Praga Północ. Z głosowań wyłączyli się radni PiS, którzy w ten sposób zaprotestowali przeciw niezaakceptowaniu przez PO kandydatury satyryka i aktora, twórcy Kabaretu pod Egidą Jana Pietrzaka. Przewodniczący klubu radnych PiS Cezary Jurkiewicz zapowiedział, że klub PiS wyłączy się z „wszelkich aktywności” związanych z przyznawaniem tytułu honorowego obywatela stolicy.
Finalnie w tym roku tylko jedna osoba została uhonorowana tytułem honorowego obywatela stolicy i był to Adam Strzembosz.
***
Tytuły honorowego obywatela stolicy nadawane są co roku w przeddzień rocznicy wybuchu powstania warszawskiego – w Dniu Pamięci Warszawy.
Tradycja nadawania godności honorowego obywatela sięga 1918 r. Jako pierwszego uhonorowano Józefa Piłsudskiego. Rada miasta nadawała tytuł w latach 1918-1929 osobom szczególnie zasłużonym dla stolicy. Tradycję wznowiono w 1992 r. Przyznanie tytułu jest wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania dla zasług lub wybitnych osiągnięć obywateli polskich i cudzoziemców. Wyróżniona w ten sposób osoba otrzymuje akt nadania, odznakę i legitymację.
Adam Strzembosz urodził się w 1930 r. To prawnik, sędzia, profesor nauk prawnych, wiceminister sprawiedliwości w latach 1989-1990, pierwszy prezes Sądu Najwyższego i przewodniczący Trybunału Stanu w latach 1990-1998. Kawaler Orderu Orła Białego.
Po 1980 r. zaangażował się w organizację niezależnych struktur związkowych w Ministerstwie Sprawiedliwości, gdzie przewodniczył Komisji Zakładowej, a ponadto wszedł w skład zarządu Regionu Mazowsze. Był też delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.
Podczas obrad Okrągłego Stołu został współprzewodniczącym podzespołu ds. prawa i sądów, a następnie pełnił funkcję przewodniczącego komisji prawa i sprawiedliwości Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie.
Strzembosz we wrześniu 1989 r. został powołany przez premiera Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. W lipcu 1990 objął stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, po czym decyzją Sejmu został wybrany na pierwszego prezesa SN. Funkcję tę pełnił do 1998, będąc z urzędu również przewodniczącym Trybunału Stanu.
