– Witam panie Kaziu! Mamy wreszcie trochę zimy… Eustachy Mordziak, kupiec bieliźniany z bazaru na pl. Szembeka jak zwykle ucieszył się na widok kolegi, Kazimierza Główki, emeryta, który na bazarze zaopatruje się od lat. – Faktycznie – jakby natura wracała do normy. Jak zima, to powinien być śnieg i mróz – choćby lekki. – No, ale za to grzać trzeba, a gaz i prąd – sam pan wiesz… – Fakt, trochę ten „nowy ład” namieszał. Na szczęście […]

Bazar to dziwne miejsce. Tu nie tylko się handluje, ale też własnymi rękami dotyka polityki. Nawet jak ktoś mówi, że polityką się nie interesuje, to tu z polityką zderzy się na pewno. Każdy bowiem na własnej skórze przekonuje się, co to jest popyt i podaż, wzrost kosztów produkcji i polityka gospodarcza państwa. Weźmy stragan pierwszy z brzegu: – Co tak drogo, pani Gieniu? – Bo wszystko drożeje złociutka. Prąd w górę, transport, paliwo, to na końcu i ten pomidor musi […]

– Widzę, że jeśli chodzi o zakupy, to pan zbytnio nie zaszalał, panie Kaziu… Eustachy Mordziak, kupiec bieliźniany z bazaru na pl. Szembeka, zwrócił uwagę na rzecz oczywistą, faktycznie bowiem jego dobry znajomy, Kazimierz Główka, ręce siatkami miał niezajęte. – Bo dziś bazar potraktowałem, że tak powiem – terapeutycznie. – Znaczy? – Wyszedłem z domu pod pretekstem zakupów. Najgorsze w tych miłych świętach są dni, kiedy się je przygotowuje. W swym długim życiu nie widziałem kobiety, […]

Bazar żył swoim życiem. Burze, które przetaczały się przez gazety i stacje telewizyjne, jakby go omijały. To jednak tylko pozory, bazar jest bowiem czułym barometrem nastrojów społecznych. Poglądy co prawda buzują podskórnie, ale wystarczy byle impuls, żeby się ujawniły. Takim impulsem mogłyby być ceny, które obrały sobie tylko jeden kierunek ruchu – w górę. Jednak ludzie znoszą to z podziwu godną cierpliwością, co w przeszłości nie zdarzało się nigdy. Niemniej […]

– Robi się chłodno… Kazimierz Główka ni to stwierdził, ni to zapytał. Jego kolega, kupiec bieliźniany z bazaru na pl. Szembeka, Eustachy Mordziak, kiwnął w odpowiedzi głową. – Taka kolej rzeczy. W małe mrozy idzie jeszcze wytrzymać. Człowiek ciepło się ubierze, herbatą gorącą poratuje. No i jeść trzeba, to nie marznie się tak szybko. Ale gdy większy mróz przyjdzie – nie ma zlituj. Trzeba zwijać interes. – To u pana panie Eustachy sezonowo jak przed wojną […]

– Jak tam po święcie, panie Eustachy? – Mówimy o Święcie Zmarłych? Panowie Eustachy Mordziak, kupiec prowadzący stragan z bielizną damską – na co dzień i „od wyjścia” – oraz pan Kazimierz Główka, emeryt będący od lat stałym klientem bazaru na pl. Szembeka gawędzili sobie jak zwykle na tle różnych damskich fintifluszków. – Wie pan, panie Kaziu, Święto Zmarłych to dla ludzi interesu czas ciężkiej pracy. Powiem […]

Zmęczeni kupcy pakowali towary, uprzątali stragany. Chyba nawet nie mieli siły cieszyć się, że na dziś to już koniec. – Widzę, że u pana też fajrant? – A co dziś tak późno, panie Kaziu – odpowiedział pytaniem na pytanie Eustachy Mordziak, handlujący damską bielizną. Pan Kazimierz Główka, emeryt zaopatrujący się stale na bazarze na pl. Szembeka, machnął zrezygnowany ręką. – Powiem panu, że jak się tak zastanowić, to nic właściwie nie zrobiłem, a zmęczony jestem, […]

– Witam, witam! Jak zdrowie panie Kaziu? Eustachy Mordziak, kupiec bieliźniany z bazaru na pl. Szembeka jak zwykle ucieszył się na widok pana Kazimierza Główki, stałego tu klienta. – Co pan tak liczy zapamiętale? – Bo widzi pan, panie Eustachy, wygląda mi na to, że za tyle samo wynoszę z bazaru coraz mniej. – Że co, że drogo? – Nie chce być inaczej. Jak bym nie liczył, to mam w plecy… – Powiem panu, panie Kaziu, […]

Chmury były tak nisko, że wydawały się pełzać po dachu Centrum Handlowego na pl. Szembeka. Przez to było ciemniej niż normalnie o tej porze. Cały bazar nabrał już wieczornego wystroju. Piątek. Koniec dnia i koniec tygodnia. Sprzedawcy są wyraźnie zmęczeni, dziś już mają dosyć handlu. – Co tak późno, panie Kaziu? Eustachy Mordziak handlujący damską bielizną przerwał na chwilę codzienne uprzątanie towaru na noc. Pan Kazimierz Główka, emeryt, stały […]

– Dzień dobry, panie Eustachy. Oho! Mina marsowa, znakiem tego coś musiało pana zdenerwować. Nie mylę się? – Wiadomo, moja żona. Krysia, znaczy się. – Co takiego zaszło, jeśli wolno zapytać? – Wolno. Ona torebki nie ma… Panie Kaziu, szafy otworzyć nie można, żeby na człowieka jakieś jej torebki nie spadły, a ona, że nie ma! Eustachy Mordziak, kupiec bieliźniany na bazarze na pl. Szembeka, nie posiadał się z oburzenia. […]